Elke vrijdag staan ze samen in het Plantenasiel, Femke van der Rijst en Esther van Keulen. Afgedankte kamerplanten krijgen daar de kans om weer op te bloeien en geadopteerd te worden, dankzij de groene vingers van de dames. En liefde voor de natuur. ‘Het is een diepe behoefte die mij intern blij maakt.’

Hoe het allemaal begon

Drie jaar geleden zag het Plantenhuis er heel anders uit. Femke: ‘Het begon in mijn huiskamer. Dat was echt één grote jungle. Er zijn verschillende redenen waarom ik ermee ben gestart. Ook een beetje uit eigenbelang, ik wilde graag een huis vol met planten. Maar vooral het gevoel dat ik iets bijdroeg aan het hergebruik, de circulatie, dat geeft me voldoening. Mensen bewust maken van het feit dat een plant geen voorwerp is, maar dat het leeft.’ Femke maakte zelf reclame via facebook zodat mensen wisten dat ze er was. ‘Ik werkte veel via facebook, ik had geen openingstijden en mensen gaan ook niet zomaar aanbellen. Ik postte foto’s van planten en verlootte ze dan onder de belangstellenden. In het begin haalde ik die planten van straat, dat waren de eerste planten die ik had. Later wisten mensen me steeds beter te vinden en kwamen ze zelf ook planten brengen, om allerlei redenen.’

Na een jaar verhuisde het Plantenasiel naar buurtcentrum De Leeuw. ‘Ik wilde dat het laagdrempeliger zou worden voor mensen om langs te komen. In het buurtcentrum kwam ik Esther weer tegen, zij had al eerder een plant uit mijn woonkamer geadopteerd. We besloten de handen ineen te slaan en samen te werken. Esther: ‘Ik werk ook bij een kringloop. Dat past goed bij het werk dat ik doe voor het Plantenasiel. Voor mij is het belangrijk dat je handelt naar datgene waar je achter staat. Dit werk past bij mij, hoe ik denk over delen en hergebruiken en het niet verkwisten van spullen. Ervan bewust worden dat er al zoveel is, dat vind ik heel belangrijk. Ik koop bijna nooit nieuwe spullen. Ik kocht laatst na maanden twijfelen een melkopschuimer, omdat ik geen goed tweedehands model kon vinden. Ik twijfelde er zo over omdat ik het echt niet prettig vind om nieuwe spullen te kopen.’

Nieuwe stek voor het plantenhuis

Inmiddels is het Plantenasiel gevestigd bij LOU Oudenoord 330. Want het asiel groeide uit haar jasje. ‘We hadden meer ruimte nodig zodat er meer planten konden worden opgevangen en om grotere projecten aan te kunnen nemen,’ vertelt Femke. Maar waar komen al die planten eigenlijk vandaan? Esther: ‘Het gros van de planten komen allemaal bij mensen vandaan, een klein percentage van straat. In Amsterdam worden er veel vaker spullen op straat gezet. Aan de ene kant vind ik dat zonde, maar het is ook een soort geef- en-neem-economie. De mooiste spullen en planten uit mijn huis komen van de straat.’

Plant adopteren

Femke: ‘Als mensen langskomen om een plant te adopteren, vragen we eerst aan wat ze over planten weten, waar ze de plant willen neerzetten. We proberen een beetje te peilen of diegene geschikt is. Iemand zonder groene vingers moet je geen plant laten adopteren die veel verzorging nodig heeft. Het hoeft allemaal niet zo perfect, maar om de slaagkans te vergroten, voor de plant maar ook voor degene die hem adopteert, vinden we het wel belangrijk dat je iets weet van je plant. Er zit geen prijskaartje aan de plant, mensen doen een vrijwillige donatie. Daar betalen wij dan weer de huur en andere kosten van.’ Esther: ‘Het is ook gewoon leuk om over planten te praten. Er komen veel mensen die zelf een hoop weten over planten, daar leren wij ook weer van.’

Streven

Femke: ‘We hebben niet de ambitie om heel groot te worden. Ook al doen we wel grote dingen. Als je kijkt naar het aantal planten dat we al verplaatst hebben van A naar B, dan zitten we al in de duizenden planten. Alleen het fysieke houden we graag kneuterig en persoonlijk. Het zou mooi zijn als het Plantenasiel echt een naam zou worden in Utrecht. Kneuterig maar tegelijkertijd ook serieus en professioneel in wat we doen. Dat vinden we zelf ook belangrijk en op die manier hebben we er ook de meeste lol in.’ Esther: ‘En omdat geld niet de drijfveer is geeft dat een enorm gevoel van vrijheid. Vanuit commercieel oogpunt is dat misschien niet handig, maar wij zijn ook geen commerciële mutsen. Autonomie is belangrijk, zodat we het kunnen doen zoals we willen: vanuit ons hart. Het is een diepe behoefte die mij intern blij maakt. Het zit hem in het kleine: de bewustwording bij mensen.’

Locatie

‘We zijn bijna elk jaar aan het verhuizen. Dat is een beetje de tendens waar we in zitten. We hebben meer ruimte nodig zodat we meer planten kunnen opvangen en ook grotere projecten kunnen aannemen.’

Oudenoord 330 | facebook | header foto door Astrid Vermeer

Overige foto’s en video door: Nare Hovanisyan & Angelique Wilms

Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe en toffe hotspots in Utrecht volg Explore Utrecht dan op Twitter, Instagram en Facebook.

Je kunt ook de Explore Utrecht app, downloaden voor een offline city map met heel veel leuks.